Radiostacja A-7-A

Radiostacja A-7-a – ultrakrótkofalowa radiostacja nadawczo-odbiorcza z mechanicznym półdupleksem i modulacją częstotliwości stosowana w ludowym Wojsku Polskim.

Radiostacja produkcji ZSRR z roku 1942, typu przenośnego przeznaczona do pracy w sieciach bojowych piechoty i artylerii^[1].

Zakres od 24 do 28 MHz, strojony płynnie, bez podziału na podzakresy. Podziałka częstotliwości co 50 kHz. Maksymalny zasięg około 10 km osiągalny był tylko w warunkach równego i średnio pofałdowanego terenu^[1].

Zasilana z jednego akumulatora 2 NKN-10 i z baterii anodowej BAS-80^[1].

Całkowita masa radiostacji ok. 24 kg^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Ways 1967 ↓, s. 58–59.

Bibliografia

Władysław Ways: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek artylerii. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. II. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.

[CITEREFWays196758–59-1] Ways 1967 ↓, s. 58–59.

[1]