Przejdź do zawartości

Radiostacja A-7-A

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Radiostacja A-7

Radiostacja A-7-aultrakrótkofalowa radiostacja nadawczo-odbiorcza z mechanicznym półdupleksem i modulacją częstotliwości stosowana w ludowym Wojsku Polskim.

Radiostacja produkcji ZSRR z roku 1942, typu przenośnego przeznaczona do pracy w sieciach bojowych piechoty i artylerii[1].

Zakres od 24 do 28 MHz, strojony płynnie, bez podziału na podzakresy. Podziałka częstotliwości co 50 kHz. Maksymalny zasięg około 10 km osiągalny był tylko w warunkach równego i średnio pofałdowanego terenu[1].

Zasilana z jednego akumulatora 2 NKN-10 i z baterii anodowej BAS-80[1].

Całkowita masa radiostacji ok. 24 kg[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Ways 1967 ↓, s. 58–59.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Władysław Ways: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek artylerii. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. II. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.